|
> >
Zorgen om Joy
's Ochtends de 10e mei 2016 zijn we met Joy naar de d.a. geweest. Ze had de nacht ervoor (vermoedelijk) een tia/GVS/hersenbloeding gehad. Ze had vele uitvalverschijnselen waaronder ook nystagmus en wel de ernstiger vorm, het verticaal 'knipperen' van de ogen, links het ergst. Dat zou op een hersenbloeding kunnen duiden. Zekerheid wat het precies was hadden we kunnen krijgen door een MRI te laten maken, maar dat wilden we niet. Ze kon niet zelf opstaan en lopen. Ze had geen pijn. De d.a. achtte een kans dat er veel verbetering kon komen groot. Medicijnen meegekregen. Die kans gaven we haar.
Zoniet...dan zouden we afscheid moeten nemen van ons bijzondere dappere meisje. Het werden spannende dagen.
Woensdagavond:
met zo'n grote steun zou het toch goed moeten komen....
Ze was zo dapper....ze gaf niet gauw op.....
Donderdag: lichtpuntje. Gesteund voor en achter zoals dat steeds moet, liep ze nu heel iets beter, niet zo heel erg wankelend. En ze plaste netjes in het gras, ervoor had ze het laten lopen. Ze snapte het weer!! Haar ogen knipperden minder en stonden helderder. Haar hoofd hield ze iets minder scheef. Kanjer!!
Vrijdag: ze had vandaag voor het eerst weer ontlasting, zo, dat was eruit. Het opstaan en lopen was nog het meest moeilijke. De medicatie werd afgebouwd. Vermoedelijk was het een GVS of een hersenbloeding. In geval van een GVS zouden de vooruitzichten gunstig zijn, maar herstel had wel tijd nodig. In geval van een hersenbloeding had herstel nog meer tijd nodig en konden er restverschijnselen overblijven en dat naast haar bestaande handicap.....
We bekeken haar situatie per dag en hadden nauw overleg met behandelaars.
Zaterdag: de kritieke dagen waren voorbij.....Dit hadden we nog niet durven dromen: ze was vandaag al een paar keer zelf opgestaan, nog wel moeizaam, maar toch!!! Staand eten uit de bak, lopen met alleen achter ondersteuning ging ook al wat beter, soms nog wel wankelend. Wauw Joy, je was een TOPPER!!!
Zondag kreeg Joy bezoek van Noesja (dierentherapeut en Karin Baas (dierfysio). Beiden konden nog meer voor haar betekenen. Wij kregen huiswerk....
Maandag 16 mei 2016 ging het weer ietsje beter met Joy. Ze at staand uit de bak en viel direkt aan. Het lopen ging iets beter, nog wel wankelend. De medicijnen werden afgebouwd, met probiotica begonnen en ook met Homeopatische middelen. Ga zo door Joy, we zijn trots op je!!!
Dinsdag 17 mei 2016: Joy stond vandaag een paar keer zelf op en liep een paar pasjes om bv op een andere plek te gaan liggen of om te kijken of het eten al klaar was. Dit lopen ging nog wel wankelend.
Woensdag 18 mei 2016:Vanmorgen lag ze lekker in het gras met de waterbak naast haar. Een poosje later door het raam kijken, lag ze in de kennel waar Yahto ook lag, zo'n 20 meter lopen. Dit had ze dus mooi zelf gedaan. Zo'n flinkerd!!
Zaterdag 21 mei 2016: Joy stond nu meestal zelf op en liep ook vaker zelfstandig. Dit ging nog wel moeizaam, maar soms ook al wat stabieler. Ze was alert, haar koppie stond nog wel wat scheef maar wel helder. Het herstel ging langzaam, de ene dag iets vooruitgang, de andere dag 'rust'.
Woensdag 25 mei 2016: We waren nu ruim 2 weken verder nadat er iets mis was gegaan in het koppie van Joy. Haar koppie staat soms wel beter, maar het lopen ging nog moeizaam. We hoopten dat dit nog verder zou verbeteren.
Zondag 29 mei 2016: Dappere Joy wilde echt nog wel, at en dronk goed, was opgewekt, maar het opstaan en lopen ging nog moeizaam. We gingen door met de behandeling in de hoop dat ze nog verder zou verbeteren.
Zaterdag 4 juni 2016: Onder de toegewijde en deskundige begeleiding door Eric, in wie Joy het volste vertrouwen had, zwom Joy in het therapiebad Dogsplash. Ze vond het geweldig! Ook Noesja, die mee was, had van haar genoten. Een heerlijke en frisse opkikker voor Joy. Bedankt Eric!!
9 juni 2016
Yahto & Joy 10 1/2 jaar
Erna, zondags, maandag en dinsdag stond haar koppie rechter, doch de dagen erna ging het weer scheef staan. Het opstaan en lopen gingen ook moeizamer, het lopen zelfs slechter. Ze was ook wat down. Natuurlijk hadden we af en toe gedachten van, zo kan het niet langer. Maar dan krabbelde ze weer op, zo ook zaterdagavond, de 11e juni, was ze weer opgewekter. Ze wilde heel graag geknuffeld worden, dat deden we ervoor uiteraard ook wel, maar nu genoot ze er meer van. Zondags en maandags gingen het opstaan en lopen ook weer beter. Ze toonde weer zo'n wilskracht! En ze was blij!
We waren nu 5 weken verder en met vallen en opstaan hielden we moed dat Joy nog een tijdje bij ons mocht blijven. Mits haar toestand toch weer achteruit zou gaan.....
Op 18 en 30 juni zwom Joy weer met Eric in Dogsplash. Ze genoot ervan en zwom iedere keer ietsje beter.
We waren nu 8 weken verder en we hoopten dat het opstaan en lopen toch meer zouden verbeteren dan het tot nu toe was gegaan. Het was zwaar voor Joy en om hier nog langer mee door te gaan met weinig kans op verbetering wilden we haar niet aandoen.
In de laatste paar dagen hijgde ze meer en kon ze slechts heel moeizaam opstaan en alleen met steun lopen. We vonden dat het zo niet langer door kon gaan. Verbetering bleek er niet meer in te zitten. Wat had ze geknokt, dat dappere meisje.....
We hebben, samen met Joy het moeilijke besluit genomen haar te laten gaan.......
|
Mmmm...kippepootje
|
|
Bij Dogsplash
|
Begeleid
|
door Eric
|
|
|
|
|
|
